Google ¿fasme os deberes?
"O importante e que non s enote que lle fixeron os deberes. dicen que tamén son un apoio para os pais que por falta de tempo non poden dedicar tempo os seus fillos. O sevizo é barato, seguro e eficaz. As tarifas van dende os cinco euros para os deberes normais, pasando a 10 euros e ata 30 euros por traballos extensos".
Esta noticia atopase se entras no buscador e ps " fago os teus deberes". Esta páxina creouse fai un mes pero posiblemente xa deixara de funcionar a partir desde un lío que formaron entre profesores e políticos en Francia cando atoparon unha páxina así pero máis sofistcada.
A rede e a fonte máis utilizada por os novos par abuscar información o facer traballos.
"Antes íase a Biblioteca e copiabas información si tiñan que entregar un traballo pero agora xa non, pero algunhas perosas que utilizar este servizo inclusive copia o nome da autora orixinal. Outros que buscar información nestas páxinas pon verbas que nin seuqera entenden. Entre os alumnos distinguese perfectamente quen manexa estes conceptos e quen non.
Algúns estudiantes de Asturias colocan un limoeiro no mapa de Gijón.
Moitos compañeiros de clase repártense o traballo entre eles e buscan a información en Internet. Despois entre todos revisan o traballo e determinan si o traballo está ben ou non.
A maioría dos pais non ven Internet coa mesma naturalidade que os mozos. Pero o importante de conectarse a Internet e que os pais estean informads do que fan os pais e controlen as páxinas a que acceden. Aínda que como afirman algúns pais de familia non é fácil vixiar o que fan os fillos en cada momento.
Os nenos utilizan frecuentemente Internet para comunicarse, para xogar, ou para estudiar. Os novos creceron con Interbet e xa non poden convivir con esta nova tecnoloxía. Si acoden algún lugar dónde non hai Internet fan preguntas de porque non hai a nova tecnoloxía en todos os lugares.
Os pais de fillos que a miudo entran en Internet o que máis lle angustia e que deixen os seus datos persoais por aí na rede, e que asdemáis cibernéticos poidan acceder a estes datos. A solución posiblemente sexa falar tranquilamente con eles dos perigos que corren e instalar filtros de control.
Para os nenos é recomendable que non teñen Internet na súa habitación e que non podan acceder a rede sempre que se lle antolle.
Os nenos acenden o ordenador e comenzan a traballar. A maneira máis sinxela de aprender é cunha presentación de PowerPoint e cada neno introduce a información que estudou no colexio pero coas súas verbas para que lle sea máis doad.
Aragón é unha das comunidades en implantar as novas tecnoloxías na aula
En España xa se formou en TIC a medio millón de docentes. Pero impartir clases a través dos portátiles tamén require de experiencia.
Hai xente moi preparada que coñece a materia e sabe como aplicar as noovas tecnoloxías.
Fai unhas décadas era impensable que nos colexios se utilizara Internet e drásticamente pasouse dun equipamento do 69% a un 90% nos centros.
Baixo o meu punto de vista grazas a Internet pódese acceder a Internet que ai uns anos non se podía facer. Pero tamén é verdade que cando unha persoa se introduce no mundo da rede hai que saber e ter moi claro o que se está a facer porque a través da rede tamén se corren moitos perigos e ter coidado cos datos que se dan e que ninguén poida aceceder a eles con toda normalidade e facilidade.
